Depresja poporodowa

Depresja poporodowa dotyka nawet 10 do około 30% kobiet. Może wystąpić w pierwszych 2 tygodniach po urodzeniu maluszka, ale także dopiero w ciągu roku od narodzin.

Gdy podejrzewasz u siebie depresje, możesz za darmo wypełnić w Internecie „Edynburską Skalę Depresji Poporodowej”. Jeśli wynik wskazuje na prawdopodobieństwa depresji, jak najszybciej zgłoś się do specjalisty.

Jak rozpoznajemy depresję

Wiele kobiet i ich bliscy początkowo mogą nie zauważać, że choroba już się rozwinęła. Kobiety myślą, że to normalne, gdy występują wahania nastrojów, że to tylko zmęczenie i frustracja. Czasami również bliscy nie dostrzegają depresji u młodej mamy, która kryje swoje uczucia pod maską „wszystko jest dobrze”, choć w głębi duszy cierpi, obwiniając się czasem o własne uczucia. Czasami też boją się negatywnej oceny innych i usłyszenia np. „Nie radzisz sobie? Ja wychowałam czwórkę dzieci i nie miałam czasu ma smucenie się”. Tego typu komunikaty stają się murem do dalszych rozmów i opowiadania o swoich wewnętrznych rozterkach.

Obawy depresji poporodowej:

·         Obniżenie nastroju,

·         stałe poczucie przygnębienia,

·         utarta zainteresowań,

·         wycofanie z dotychczasowych aktywności,

·         wzrost apetytu,

·         utrata apetytu,

·         płaczliwość,

·         zamartwianiem się zdrowiem dziecka,

·         myśli o śmierci własnej bądź dziecka,

·         poczucie winy,

·         męczliwość,

·         pogorszenie koncentracji,

·         myśli samobójcze,

·         trudności w podejmowaniu decyzji,

·         obsesyjne myśli,

·         bezsenność,

·         huśtawka nastrojów,

·         niska samoocena,

·         brak ochoty na seks,

·         ciągłe poczucie, że nie radzę sobie jako matka.

Depresja może być zagrożeniem dla matki i dziecka w kontekście nawiązywania relacji. Matka mniej dostępna może nie odczytywać skutecznie potrzeb dziecka. Może odczuwać wrogość w stosunku do dziecka, spostrzegać siebie jako kobietę niekompetentną, nie być zainteresowaną dzieckiem.

Te zachowania są ciężkie nie tylko dla matki, ale także dla dziecka. Skutkami mogą być nieprawidłowy emocjonalny, społeczny oraz poznawczy rozwój dziecka.

Obecnie w niektórych przychodniach są wykonywanie testy przesiewowe rozpoznawania depresji u kobiet w ciąży. Na podstawie tych wyników, położnik może wystawić skierowanie do psychologa i/lub skierować do psychiatry w celu profilaktyki i leczenia zaburzeń depresyjnych.

Ryzyka depresji:

·         Depresja przed ciążą i w trakcie ciąży,

·         niski status społeczny,

·         powikłania przy ciąży,

·         trudny temperament dziecka,

·         skłonności temperamentne,

·         samotne wychowywanie dziecka,

·         niechciana ciąża,

·         bycie ofiarą przemocy,

·         stres,

·         predyspozycje genetyczne,

·         wahania hormonów,

·         zaburzeni snu,

·         problemy cukrzycowe,

·         niedobory witamin i minerałów,

·         brak wsparcia społecznego,

·         konflikty w rodzinie,

·         choroba dziecka.

W przypadku niemijających czy nasilających się stanach przygnębienia trudnych emocji i myśli koniecznie udaj się do psychologa/psychoterapeuty oraz psychiatry. Nie czekaj, aż samo minie. Szukaj pomocy. Na początku możesz porozmawiać z kimś zaufanym o swoim stanie, a także w lekarzem rodzinnym. Depresja poporodową leczy się poprzez psychoterapię, a w cięższych przypadkach włączana jest także farmakoterapia (możliwa również w trakcie laktacji).

Mamo dotknięta depresją pamiętaj, ta choroba to nie twoja wina, szukaj pomocy, jesteś super mamą, która tak jak twoje dziecko potrzebuje opieki!

Telefony zaufania:

Antydepresyjny Telefon Zaufania Fundacji ITAKA: 22 484 88 01

Antydepresyjny Telefon Forum Przeciw Depresji tel. 22 594 91 00

(czynny w każdą środę – czwartek od 17.00 do 19.00)

Telefon zaufania dla osób dorosłych w kryzysie emocjonalnym tel. 116 123

(poniedziałek-piątek od 14:00-22:00, połączenie bezpłatne)